بر اساس این معیارها، اتصالات سازههای فولادی به چند دسته تقسیم میشوند:
1. اتصال ساده یا مفصلی: گیرداری تا 20%
2. اتصال نیمه گیردار: گیرداری بین 20% تا 90%
3. اتصال صلب یا گیردار: گیرداری بیشتر از 90%
اتصالات در سازههای فولادی برای کنار هم نگه داشتن عضوها و توزیع مناسب نیروهای اعمال شده به آنها استفاده میشوند.
اتصالات سازههای فولادی بر اساس معیارهای مختلفی نظیر ابزار اتصال (پرچ، پیچ و جوش)، نیروهای داخلی (محوری، خمشی، برشی)، المانهای سازنده (ورق و نبشی)، عضوهای متصل شونده (ترکیبهای تیر و ستون) و روش اجرا (کارگاه یا محل پروژه) تقسیمبندی میشوند.
هر یک از این اتصالات کاربردها و موارد استفاده خاص خود را دارند.