انواع اتصالات سازه‌های فولادی ازنظر نیرو ها
1. اتصال ساده یا مفصلی: گیرداری تا 20%
2. اتصال نیمه گیردار: گیرداری بین 20% تا 90%
3. اتصال صلب یا گیردار: گیرداری بیشتر از 90%
اتصالات در سازه‌های فولادی برای کنار هم نگه داشتن عضوها و توزیع مناسب نیروهای اعمال شده به آن‌ها استفاده می‌شوند.
اتصالات سازه‌های فولادی بر اساس معیارهای مختلفی نظیر ابزار اتصال (پرچ، پیچ و جوش)، نیروهای داخلی (محوری، خمشی، برشی)، المان‌های سازنده (ورق و نبشی)، عضوهای متصل شونده (ترکیب‌های تیر و ستون) و روش اجرا (کارگاه یا محل پروژه) تقسیم‌بندی می‌شوند.
انواع اتصالات در سازه های فولادی از نظر اجرا
اتصالات در سازه‌های فولادی به دو دسته اصلی اتصالات جوشی و اتصالات پیچ و مهره‌ای تقسیم می‌شوند. هر یک از این اتصالات ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. در ادامه به بررسی انواع مختلف این اتصالات می‌پردازیم:
اتصالات جوشی در سازه های فولادی
۱اتصالات جوشی: این نوع اتصالات با استفاده از فرآیند جوشکاری و ذوب فلزات به یکدیگر متصل می‌شوند. اتصالات جوشی دارای مزایا و معایب خاص خود هستند.
- مزایا:
- استحکام بالا
- کاهش حجم و وزن سازه
- ایجاد پیوستگی و یکپارچگی در سازه
- معایب:
- نیاز به تجهیزات و تخصص خاص
- زمان‌بر بودن فرآیند جوشکاری
- احتمال ایجاد تنش‌های حرارتی در سازه
انواع اتصالات جوشی:
- جوش لب به لب: برای اتصال دو قطعه فلزی به صورت موازی و در یک سطح استفاده می‌شود.
- جوش گوشه‌ای: برای اتصال دو قطعه فلزی به صورت عمود بر هم استفاده می‌شود.
- جوش کام: برای اتصال قطعات فلزی در نواحی میانی استفاده می‌شود.
- جوش پر: برای پر کردن فضای خالی بین دو قطعه فلزی استفاده می‌شود.
اتصالات اتصالات پیچ و مهره‌ای در سازه های فولادی
این نوع اتصالات با استفاده از پیچ‌ها و مهره‌ها به یکدیگر متصل می‌شوند. اتصالات پیچ و مهره‌ای نیز دارای مزایا و معایب خود هستند.
- مزایای اتصالات پیچ و مهره‌ای:
- سرعت بالا در نصب و اجرا
- امکان جدا شدن و تعویض قطعات
- نیاز به تجهیزات ساده
- معایب اتصالات پیچ و مهره‌ای :
- نیاز به تعداد زیادی پیچ و مهره
- احتمال شل شدن پیچ‌ها در طول زمان
