آزمایش های بتن را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:
آزمایش های بتن تازه: این آزمایش ها بر روی بتن قبل از سخت شدن انجام می شوند و هدف آنها تعیین خواصی است که بر قابلیت کارکرد، حمل و ریختن بتن تأثیر می گذارند.
آزمایش های بتن سخت شده: این آزمایش ها بر روی بتن پس از سخت شدن انجام می شوند و هدف آنها ارزیابی مقاومت و دوام بتن است.
آزمایش های بتن تازه
آزمایش اسلامپ (Slump Test): این آزمایش رایج ترین روش برای تعیین روانی و قوام بتن تازه است. در این آزمایش، یک مخروط ناقص از بتن پر شده و سپس برداشته می شود. میزان افت بتن (اسلامپ) نشان دهنده روانی آن است.
آزمایش جریان میز (Flow Table Test): این آزمایش برای بتن های با روانی زیاد (مانند بتن خودتراکم) استفاده می شود. در این آزمایش، بتن روی یک میز لرزان ریخته شده و میزان پخش شدن آن اندازه گیری می شود.
آزمایش وی بی (Vebe Test): این آزمایش برای تعیین کارایی بتن های با قوام کم استفاده می شود. در این آزمایش، زمان لازم برای تبدیل یک مخروط ناقص از بتن به یک دیسک افقی تحت ارتعاش اندازه گیری می شود.
آزمایش تعیین مقدار هوا (Air Content Test): این آزمایش برای تعیین میزان هوای محبوس شده در بتن تازه انجام می شود. وجود مقدار مناسب هوا برای افزایش مقاومت بتن در برابر یخ زدگی و آب شدگی ضروری است. این آزمایش معمولاً با استفاده از دستگاه فشار سنج هوا یا روش حجمی انجام می شود.
آزمایش تعیین دما (Temperature Test): دمای بتن تازه می تواند بر سرعت هیدراتاسیون سیمان و در نتیجه بر مقاومت نهایی بتن تأثیر بگذارد. دمای بتن معمولاً با استفاده از دماسنج اندازه گیری می شود.
آزمایش تعیین وزن مخصوص (Unit Weight Test): این آزمایش برای تعیین وزن یک واحد حجم از بتن تازه انجام می شود و می تواند نشان دهنده میزان هوای محبوس شده و تراکم بتن باشد.
آزمایش های بتن سخت شده
آزمایش مقاومت فشاری (Compressive Strength Test): این آزمایش مهم ترین آزمایش برای تعیین کیفیت بتن سخت شده است. در این آزمایش، نمونه های استوانه ای یا مکعبی از بتن تحت بار فشاری قرار می گیرند تا زمانی که شکسته شوند. حداکثر باری که نمونه تحمل می کند، مقاومت فشاری بتن نامیده می شود.
آزمایش مقاومت خمشی (Flexural Strength Test): این آزمایش برای تعیین مقاومت بتن در برابر خمش استفاده می شود و معمولاً بر روی تیرهای بتنی کوچک انجام می شود.
آزمایش مقاومت کششی (Tensile Strength Test): تعیین مقاومت کششی بتن دشوارتر از مقاومت فشاری است و معمولاً به روش های غیرمستقیم مانند آزمایش کشش غیرمستقیم (برزیلی) انجام می شود.
آزمایش دوام (Durability Tests): این دسته از آزمایش ها برای ارزیابی مقاومت بتن در برابر عوامل محیطی مختلف مانند یخ زدگی و آب شدگی، حمله سولفات ها، خوردگی آرماتور و سایش انجام می شوند. برخی از این آزمایش ها عبارتند از:
آزمایش یخ زدن و آب شدن (Freeze-Thaw Test)
آزمایش مقاومت در برابر حمله سولفات ها (Sulfate Resistance Test)
آزمایش نفوذ یون کلر (Chloride Penetration Test)
آزمایش کربناتاسیون (Carbonation Test)
آزمایش های غیرمخرب (Non-Destructive Tests – NDT): این آزمایش ها بدون آسیب رساندن به بتن انجام می شوند و برای ارزیابی کیفیت و یکپارچگی بتن در سازه های موجود استفاده می شوند. برخی از این آزمایش ها عبارتند از:
آزمایش چکش اشمیت (Schmidt Hammer Test)
آزمایش سرعت پالس فراصوت (Ultrasonic Pulse Velocity Test)
آزمایش رادار نفوذی زمین (Ground Penetrating Radar – GPR)