تاریخچه باغ ایرانی کلمه ( فردوس ) (بهشت) از واژه فارسی ( پردیس ) احذ شده که خود از کلامه (پرادئزا) از زبان مادی گرفته شده در بعد از اسلام استفاده از کلمهٔ ( فردوس ) برای باغ ایرانی، نمادی از بهشت را یافت.
باغ ایرانی یا “باغ سرای” به ساختار و طراحی منحصر به فرد آن اشاره دارد.
این نوع باغ با تاریخ پیدایش قنات پیوند دارد و نخستین باغ‌های ایرانی در مسیر خروجی قنات‌ها شکل گرفته‌اند.
باغ‌های ایرانی، به عنوان یکی از خصوصیات فرهنگ ایرانی، مفاهیم اجتماعی و فرهنگی را بازنمایی می‌کنند.
این باغ‌ها دارای طراحی زیبا و چشم‌نوازی هستند و نمادی از غنای معماری، تاریخی و فرهنگی ایران زمین می‌باشند.
باغ‌های ایرانی با توجه به شرایط مختلف تاریخی و جغرافیایی، از دوره‌های زمانی مختلف تا به امروز ادامه داشته‌اند و تاثیرگذاری بر طراحی باغ در طول تاریخ داشته‌اند.
این باغ‌ها با چیدمان و طراحی منحصر به فرد خود، که به دنبال ایجاد هماهنگی بین طبیعت و سازه‌های ساخته دست بشر بودند، شناخته شده‌اند.
باغ‌های ایرانی معمولاً دارای عناصری نظیر آلاچیق‌ها، تراس‌ها و مسیرها هستند که برای افزایش جذابیت کلی باغ طراحی شده‌اند.
این باغ‌ها نمونه‌هایی از هماهنگی بین محیط طبیعی و معماری انسانی را نمایان می‌سازند و نشانه‌ای از سازگاری نیازهای انسان و طبیعت است.
باغ‌های ایرانی به عنوان یک ساختار کامل، بیانگر رابطهٔ تنگاتنگ میان بستر فرهنگی و طبیعی می‌باشند.
این باغ‌ها علاوه بر زیبایی، به انسان آرامش و احتمالاً حس نزدیکی و ارتباط با خداوند نیز می‌بخشیده‌اند.
باغ‌های ایرانی با تاریخ پیدایش قنات، ارتباطی نزدیک با آب و آبیاری دارند و این ارتباط با آب، یکی از ویژگی‌های مهم این باغ‌هاست.
این باغ‌ها با ترکیبی از آب، درختان، طراحی هندسی و سازه‌های معماری، محیطی زیبا و آرام را برای انسان ایجاد می‌کنند
