درمعماری گذشته ایرانی وجود تاقچه،هشتی،باغچه،و حوض از جمله عناصر معماری داخلی به شمار می آمده است.
یک قسمتی ازسطح دیوار را به صورت تورفته و یا برآمده ایجاد میکردند که به آن تاقچه می گفتند.زیر این تاقچه ها را به حالت تورفته با استفاده از گلهای تزیینی گچبری میکردند.برای تزیین تاقچه،سطح دیوار پشت آن را با استفاده از مناظر طبیعی نقاشی میکردند که این خود نوعی تابلو محسوب می شد. برای پوشش روی تاقچه از ترمه ،سرمه دوزی ویا از پارچه های گلدوزی شده به صورت 3گوش آویزان شده استفاده میکردند. از گلدان،شمعدان در گوشه هاو یک آینه در وسط و یا حتی ازعکس سرپرست خانواده برای تزیین روی آن استفاده میشد.در کنار این تاقچه ها، تاقچه هایی کوچکتر وجود داشت که روی آن رادیو،چراغ،کتاب گذاشته میشد.
جاجیم و گلیم لاکی رنگ برای پوشش کف کاربرد داشت. با گذاشتن چند متکا روی یکدیگر به عنوان تکیه گاه ایجاد میکردند.تابلوهای آن زمان به صورت فرش دستباف، گوبلن دوزی شده، مونجوق دوزی شده و یا مروارید دوزی شده بود.
به‌روزرسانی شده است.
